CURSUSSEN VOOR VOLWASSENEN     CURSUSSEN VOOR KINDEREN     LEZINGEN     RONDLEIDINGEN     REIZEN     SCHOOLPROJECTEN     PUBLICATIES     ARCHEOLOGISCH ONDERZOEK

 

 

Archeologisch

Onderzoek

Startpagina

 

Home     Nieuws     E-mail   

DE ONTDEKKING VAN BERENIKE

Hoewel uit teksten van klassieke auteurs al geruime tijd bekend was dat in het uiterste zuiden van het oude Egypte ooit één van de belangrijkste havensteden van het Grieks-Romeinse Rijk gelegen moest hebben, duurde het lang voordat de havenstad Berenike werd ontdekt. In 1541 na Christus voer de Portugese ontdekkingsreiziger en latere onderkoning van India, Joao de Castro, langs de Egyptische kust van de Rode Zee. De Castro, die het werk van de schrijvers uit de klassieke oudheid kende, was ervan overtuigd hij zich vlakbij de stad Berenike bevond, maar de koraalriffen verhinderden hem waarschijnlijk de kust dichter te naderen en aan land te gaan.

 

De ontdekking van Berenike vond uiteindelijk pas plaats op 15 september 1818.  In dat jaar was de excentrieke Italiaanse schatgraver en avonturier Giovanni Battista Belzoni andere deelnemers aan de speurtocht naar het ‘verloren’ Berenike te vlug af en stond hij, na een barre tocht door de Egyptische oostelijke woestijn, oog in oog met de ruïnes van de legendarische stad. Zijn bezoek aan de havenstad was echter kort: Belzoni moest al na twee dagen naar het Nijldal terugkeren vanwege een gebrek aan drinkwater. Toch wist Belzoni nog een deel van de Serapistempel in de stad uit te graven.

 

Na Belzoni brachten nog enkele andere onderzoekers een kort bezoek aan de site. Eén van hen was de Britse egyptoloog John Gardner Wilkinson. Hij wist in 1835 in korte tijd een, naar later bleek, redelijk nauwkeurige plattegrond van de nog aan de oppervlakte zichtbare stadsresten te vervaardigen, waarbij hij de afstanden mat door zijn passen te tellen. Zijn tekeningen zorgden er echter niet voor dat de kennis van de site werd vergroot. Vooralsnog bleef het daarom onbekend hoe de handel in de havenplaats was georganiseerd en hoe de inwoners van deze stad hadden geleefd.

 

Later bezocht nog een aantal andere reizigers de ruïnes, maar ook zij waren niet in staat langer dan enkele dagen in het gebied te verblijven, aangezien ook deze pioniers genoodzaakt waren hun eigen watervoorraad mee te dragen. De vroege wetenschappelijke belangstelling voor Berenike concentreerde zich voornamelijk op het opgraven van de beroemde, aan Serapis gewijde tempel van de stad. Het duurde uiteindelijk tot 1994 voordat een wetenschappelijke expeditie toestemming kreeg om het eerste systematische archeologische onderzoek in Berenike uit te voeren.